Zin in een avontuurtje...?
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Bas
17 December 2007 | Cambodja, Phnom-Penh
Zin in een avontuurtje...?
De schaatsen al ondergebonden? Links en rechts verneem ik dat de kou op gang komt. Lekker hoor!
Hier gaat alles zijn gang. Dat klinkt saai, maar dat is het niet. De 'gang' is en blijft avontuurlijk, onverwachts en enerverend. Ik heb een helse tocht gemaakt op een motor, een avontuur zoals ik niet eerder heb meegemaakt. Ik wilde een bijzondere collega bezoeken die in een provincie ten zuiden van me werkt. Er is een goede weg, maar dat is een reis van zo'n 500 km. Er stond nog een weg op de kaart. Op de kaart.... En die was ongeveer 160 km. Verleidelijk korter. Ik had me wat laten informeren, maar omdat doodsangst blijkbaar niet in het Cambo woordenboek voorkwam, dacht ik dat de tocht geen problemen zou moeten opleveren.
Tot de rivier (zie de foto) was het ook geen enkel probleem. Des te meer daarna. De 'weg' bleek in de buurt van dorpjes een wirwar van paden te zijn, en buiten de dorpjes bleek de weg regelmatig echt weg te zijn. 5 uur lang heb ik me bukkend voor takken een richting gebaand door grasvelden, zuigend moeras, rotspartijen, 7 rivieren, rul woestijnachtig zand, langs omgevallen bomen, door wereldvreemde dorpen. Voortdurend mezelf afvragend waar ik in godsnaam mee bezig was (en of ik wel genoeg benzine had, op de juiste weg zat, en of ik aan 1 liter water wel genoeg had.) Van dat water durfde ik geen slok te nemen, omdat ik geen flauw benul had hoever ik nog had te gaan. Na 1,5 uur rijden zonder een sterveling tegen te komen begint het aardig te malen wanneer je alleen bent. Het is vreselijk moeilijk om geconcentreerd te blijven. Aan pauzes wilde ik niet denken, omdat ik geen idee had hoe lang in nog moest rijden. Uiteindelijk ging het ook mis. Het dichte gras was op sommige plekken zo'n 50 cm hoog, zodat het niet zichtbaar was wat er zich onder het gras bevond. Ik kon de boomstronk dus niet zien. Het voetpedaal van mijn achterrem gaf ook geen waarschuwing maar bleef volop haken achter de boom. En hup, 2.07 meter lichaam vloog over de motor. Gelukkig geen letsel, alleen de motor had een opdonder gekregen. De kick start en achter rem verbogen (werkten nog wel) en de koppeling afgebroken. Die laatste moest ik vervolgens de rest van de tijd in positie houden om aan te kunnen komen.
En toen zag ik in de verte de radio bakens van mijn bestemming en kreeg ik weer telefoon ontvangst en een bezorgde sms van het doel van mijn reis. Wat een warm thuisgevoel, terwijl ik nog nooit in die uithoek was geweest. Ik besloot bij aankomst toch maar eens in de lonely planet te kijken wat er over deze tocht beschreven was. Een greep uit de beschrijving: 'Alleen motor rijders met jaren ervaring' (7 uur motorrijles bleek voldoende), 'je hebt een ijzersterke rug nodig' (de hernia operatie was een succes), 'neem heel veel water mee' (ik had nog een liter over), 'een kompas is aan te bevelen' (of werp zo nu en dan een blik op de zon), 'niet alleen gaan' (of maak een praatje met locals), etc, etc.
In januari ga ik weer, want er zijn daar fantastische watervallen waar je heerlijk kunt overnachten in een hangmat, omgeven door 1000 insecten...
Allemaal hele fijne feestdagen gewenst, en een fantastische jaarwisseling. Hier gaan we dat ook volop vieren in combinatie met mijn verjaardag. De volgende keer zal ik wat meer over mijn werk en mijn dagelijks leven schrijven.
OLIEBOLLE!!!!!!!
Bas.
De schaatsen al ondergebonden? Links en rechts verneem ik dat de kou op gang komt. Lekker hoor!
Hier gaat alles zijn gang. Dat klinkt saai, maar dat is het niet. De 'gang' is en blijft avontuurlijk, onverwachts en enerverend. Ik heb een helse tocht gemaakt op een motor, een avontuur zoals ik niet eerder heb meegemaakt. Ik wilde een bijzondere collega bezoeken die in een provincie ten zuiden van me werkt. Er is een goede weg, maar dat is een reis van zo'n 500 km. Er stond nog een weg op de kaart. Op de kaart.... En die was ongeveer 160 km. Verleidelijk korter. Ik had me wat laten informeren, maar omdat doodsangst blijkbaar niet in het Cambo woordenboek voorkwam, dacht ik dat de tocht geen problemen zou moeten opleveren.
Tot de rivier (zie de foto) was het ook geen enkel probleem. Des te meer daarna. De 'weg' bleek in de buurt van dorpjes een wirwar van paden te zijn, en buiten de dorpjes bleek de weg regelmatig echt weg te zijn. 5 uur lang heb ik me bukkend voor takken een richting gebaand door grasvelden, zuigend moeras, rotspartijen, 7 rivieren, rul woestijnachtig zand, langs omgevallen bomen, door wereldvreemde dorpen. Voortdurend mezelf afvragend waar ik in godsnaam mee bezig was (en of ik wel genoeg benzine had, op de juiste weg zat, en of ik aan 1 liter water wel genoeg had.) Van dat water durfde ik geen slok te nemen, omdat ik geen flauw benul had hoever ik nog had te gaan. Na 1,5 uur rijden zonder een sterveling tegen te komen begint het aardig te malen wanneer je alleen bent. Het is vreselijk moeilijk om geconcentreerd te blijven. Aan pauzes wilde ik niet denken, omdat ik geen idee had hoe lang in nog moest rijden. Uiteindelijk ging het ook mis. Het dichte gras was op sommige plekken zo'n 50 cm hoog, zodat het niet zichtbaar was wat er zich onder het gras bevond. Ik kon de boomstronk dus niet zien. Het voetpedaal van mijn achterrem gaf ook geen waarschuwing maar bleef volop haken achter de boom. En hup, 2.07 meter lichaam vloog over de motor. Gelukkig geen letsel, alleen de motor had een opdonder gekregen. De kick start en achter rem verbogen (werkten nog wel) en de koppeling afgebroken. Die laatste moest ik vervolgens de rest van de tijd in positie houden om aan te kunnen komen.
En toen zag ik in de verte de radio bakens van mijn bestemming en kreeg ik weer telefoon ontvangst en een bezorgde sms van het doel van mijn reis. Wat een warm thuisgevoel, terwijl ik nog nooit in die uithoek was geweest. Ik besloot bij aankomst toch maar eens in de lonely planet te kijken wat er over deze tocht beschreven was. Een greep uit de beschrijving: 'Alleen motor rijders met jaren ervaring' (7 uur motorrijles bleek voldoende), 'je hebt een ijzersterke rug nodig' (de hernia operatie was een succes), 'neem heel veel water mee' (ik had nog een liter over), 'een kompas is aan te bevelen' (of werp zo nu en dan een blik op de zon), 'niet alleen gaan' (of maak een praatje met locals), etc, etc.
In januari ga ik weer, want er zijn daar fantastische watervallen waar je heerlijk kunt overnachten in een hangmat, omgeven door 1000 insecten...
Allemaal hele fijne feestdagen gewenst, en een fantastische jaarwisseling. Hier gaan we dat ook volop vieren in combinatie met mijn verjaardag. De volgende keer zal ik wat meer over mijn werk en mijn dagelijks leven schrijven.
OLIEBOLLE!!!!!!!
Bas.
-
17 December 2007 - 09:17
Cambodjaantje:
Hey Bas!
Wauw, wat een superavontuur(tje)!! Gelukkig leef je nog en kunnen we binnenkort weer bijkletsen... -
17 December 2007 - 09:17
Cambodjaantje:
Hey Bas!
Wauw, wat een superavontuur(tje)!! Gelukkig leef je nog en kunnen we binnenkort weer bijkletsen...
Liefs! -
17 December 2007 - 20:36
Lucille:
Geweldig,
Je bent echt een bikkel. ha ha had het jou niet nagedaan. En heb wel jaren motorrijervaring.
Man, jij wilt straks niet meer terug.
Ik wil je alvast hele fijne dagen wensen en een goed uiteinde. En las ik het goed dat je binnenkort jarig bent?
Als dat zo is, dan wens ik je een fijne verjaardag toe.
Liefs luus. -
19 December 2007 - 14:19
Mieke:
Bas Bas en dat alles voor de liefde nietwaar?:)Vind het wel stoer van je hoor
liefs Mieke K -
20 December 2007 - 11:15
Dieke:
Cambodja Cambodja..
Ik ga me weer in Kampen op glad ijs begeven!
Leuk om eens wat van je te lezen.
Het beste
Dieke -
24 December 2007 - 07:21
Lucille:
Hallo "neefje",
Ja, klein ben je niet. Nou nog 1 dag en het vreetfestijn begint hier hoor. Let goed op wat je daar eet. Niet teveel harige poten en andere vieze dingen. Wij, Bart Robert en ik, wensen je hele fijne feestdagen.
liefs Lucille. -
26 December 2007 - 21:00
Frouke:
Lieve Bas, tjonge jonge, het is niet best hoe avontuurlijk zo tuurlijk kan zijn. Voor jou is het in ieder geval geen probleem! Vanavond ga ik op stap met Lys en Esther Nooyen (die ken je vast nog wel ;) Op bijzondere wijze zijn we met elkaar in contact gekomen. Geniet van je avonturen en je werk, lieve lange loeder. hahahaha
gr. Frouk -
27 December 2007 - 16:31
Peter En Jennie Kooy:
Hallo Bas wat een verrassing dat wij jouw tegen komen op hetweb van reizen waarben jij. We hadden naar martine van der Linde gekeken die zit in australie. Ik was zo wat aan het zoeken en kwam jouw tegen. Wij zijn oude buren aan de achterkant uit Nijeveen. Is zo,n reis niet gevaarlijk met al die overgebleven mijnen en verschikkelijke insecten. Leendert Maat die woonde ook bij jullie in de Straat was hier ook een keer geweest en maakte een voettocht van 5 dagen naar een berggebied maar ze konden het niet volhouden en ook last van bloedzuigers. Jonge heel erg knap dat jij daar door dat land trekt. Onze kinderen Jeroen,Alexander en Astrid zijn de deur ook al uit. Wonen hier in het Dorp-Meppel en we zijn al opa en oma. Verder fiets ik nog veel op de racefiets en wel met Koene Dol, ja die..... De groeten jouw hele familie -
29 December 2007 - 21:30
Esther Nooijen:
Het was een gezellige avond met je lieve zusje. 2e kerstdag bij jou ouders gegeten je vader had lekker voor ons gekookt. Dat was lang geleden dat ik daar was. De goede oude tijd. Wat leuk dat je zo ondernemend bent. Dat ben ik ook alleen niet in mijn eentje ik heb inmiddels drie kids Irma(6),Larissa(4), Kenan(3) . Geniet van je leven daar en wij genieten hier. Vanavond ga ik er weer op uit met frouke, gezellig! Ik je wens alvast veel geluk en gezondheid en kracht voor 2008! -
31 December 2007 - 12:44
Frouke:
Gefeliciteerd met je verjaardag Bas! Ik wil heel graag een keertje met je bellen. In het nieuwe jaar, okay?
liefs Frouke -
31 December 2007 - 14:41
Baas G:
Yo Bas, gefeliciteerd met je verjaardag! goeie jaarwisseling daar. mijn goeie voornemen: meer mailen!
groeten Sander -
31 December 2007 - 16:48
Rein:
Heeeeeeeeeeeej ouwe reus, hier gaan de oliebollen er door en straks gaan we marcobakkeren bij de achterburen;-) Dan weet je wel hoe het gaat, natuurlijk. En we drinken er eentje (of meer!!) op jouw gezondheid, je verblijf in Cambodia. We draaien One van U2 en je bent er helemaal bij!
We denken aan je en herdenken je;-)
Oh ja, zou ik bijna vergeten...
VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG EN DAT JE MAAR EEN (HELE) GROTE JONGEN MAG WORDEN;-)
Vanuit het kouwe kikkerlandje
EEN HEEL GOED 2008 GEWENST ENNE tot in 2009!!!!
-
07 Januari 2008 - 10:15
Willemijn:
Dag Bas! Wát leuk om jouw berichten te lezen. Ik krijg niet de indruk dat er heel hard gewerkt wordt, maar ik kan mij vergissen natuurlijk. Al met al ziet het eruit als een leven als god in frankrijk.
Hendrik en ik hebben het heel goed in Duitsland, we genieten van de leefruimte, het groen, de vogels en de eekhoorns en natuurlijk gaat het werk gewoon door.
Liefs, Willemijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
